Nalot sów na olsztyński rynek

    Z tym nalotem mocno przesadziłam, ale nie z chęci przyciągnięcia uwagi jak największej ilości czytelników, lecz z miłości do sowy śnieżnej, puchacza śnieżnego (Nyctea scandiaca, Bubo scandiacus).

    Miłość ta jest jak najbardziej odwzajemniona, bowiem kiedy jadę do Silvarium w Poczopku, biały drapieżnik (samiczka) z ciemnymi plamami w upierzeniu, zawsze tam na mnie czeka i z chęcią pozuje do zdjęć tutaj, tutaj i tutaj. Jednak dzisiaj nie będę pisać o zaletach i wadach mojego ulubionego ptaka mieszkającego w Strigiforium - Przytulisku, Ośrodku Rehabilitacji Dzikich Ptaków w Poczopku (sowy - strigiformes), dzisiaj opowiem o pewnym wydarzeniu, które miało miejsce w Olsztynie, w niedzielę 20 sierpnia roku 2017.
    Tego dnia zwiedzałam razem z Ryszardem starówkę w Olsztynie. Błąkaliśmy się bez konkretnego celu od jednego do drugiego zabytku z czerwonej cegły i utrwalaliśmy na zdjęciach najpiękniejsze naszym zdaniem zakątki. Kościoły fotografowaliśmy tylko z zewnątrz, jako że wszędzie trwały msze święte i nie chcieliśmy przeszkadzać wiernym w ich niedzielnej modlitwie.
    Zapuściliśmy się też w uliczki ze starymi kamienicami i tam właśnie przed jednym ze sklepów dostrzegłam puchacza śnieżnego. Siedział sobie na drewnianym pieńku ignorując otoczenie. Zresztą wokoło niego nie było ciekawskiego tłumu. Nawet, kiedy powiedziałam mężowi - Patrz sowa! - Ten się długo nie mógł zorientować gdzie.
    I póki co byliśmy jedynymi zainteresowanymi tym niecodziennym w mieście bywalcem, ale kiedy podeszła do nas młoda kobieta, właścicielka drapieżnika i zaczęła nam opowiadać o swojej pasji a ja w międzyczasie robiłam zdjęcia, grupa ciekawskich rosła, i wokoło prezenterki i jej ulubieńców zacieśniało się tak, że bohaterami fotografii nie mogły być już tylko same ptaki.
    A ptaków było dwa. Igor - sowa śnieżna i Szu - sowa włochatka.
Igor miał wtedy dwa miesiące i zmieniał jeszcze na głowie upierzenie, a Szu skojarzyła mi się z francuskim wyrazem choux, (czytaj szu) oznaczającym kapustę. Powiedziałam o tym Agnieszce Borowskiej - właścicielce sów, a ona na to, że już ktoś wcześniej o tym wspominał i że imię jej ptaszyny nie sięga korzeni francuskich.
    W intrenecie aż wrze od informacji o sowach i wiem, że każdy kto się tymi ptakami interesuje wiele o nich czytał, albo przeczyta po spotkaniu z moją ulubioną sową śnieżną z Poczopka, czy też sowami Agnieszki Borowskiej.
    Na zachętę polecam przeurocze dwa filmiki z kąpieli Igora i Szu. Więcej ciekawostek znajdziecie na profilach Agnieszki Borowskiej tutaj i tutaj.

    A teraz kilka moich zdjęć i moc serdeczności dla Agnieszki Borowskiej, której niecodzienna pasja inspiruje i zachęca do bliższego poznania ptasiej natury.  

Olsztyn, 20 sierpnia 2017 roku