Atrakcje turystyczne wokół Narwiańskiego Parku Narodowego: Kurowo, Waniewo, Śliwno, Kruszewo, Tykocin…

    Narwiański Park Narodowy i miejscowości położone w pobliżu parku gościły nie raz na moim blogu. Dzisiaj znowu wrócę do tych pełnych uroku miejsc, atrakcyjnych zarówno latem jak i zimą.

    Przypomnę, że siedziba Narwiańskiego Parku Narodowego znajduje się w Kurowie w zabytkowym dworku otoczonym parkiem po więcej informacji kliknij tutaj.
    W parku przydworskim od wielu lat organizowane są Biesiady Miodowe. Pod koniec sierpnia tego roku (27-28.08.2022) na XXII Biesiadzie Miodowej podlascy pszczelarze po raz kolejny zaoferują miody pochodzące z obszaru Zielonych Płuc Polski.  Zaopatrzyć się też będzie można w lokalne przysmaki, posłuchać muzyki, obejrzeć wystawy, kupić pamiątki od wytwórców sztuki ludowej i odpocząć na łonie natury wędrując kładką wybudowaną na bagnach Narwi kliknij tutaj.

    Z Kurowa można też podjechać do Waniewa kliknij tutaj, około osiem kilometrów na południe w górę rzeki i przeprawić się na drugi brzeg do Śliwna kliknij tutaj.
    Po raz kolejny, do Waniewa, pojechaliśmy po naprawie nowej kładki i platform - 31 października 2021. Przypomnę, że Waniewo zostało założone na brzegu Narwi jako mazowiecki gród graniczny strzegący przeprawy przez rzekę.
    Pierwsze wzmianki o istniejącym tu moście pochodzą z 1447 roku. W 1511 istniała w Waniewie parafia i mniej więcej w tym samym okresie, w połowie drogi między Waniewem a położonym na drugim brzegu Śliwnem, powstawał zamek. Na skutek konfliktu pomiędzy dwoma rodami: Radziwiłłów i Gasztołdów most został spalony. Od tego czasu następował powolny upadek miejscowości, która z czasem straciła prawa miejskie.
    W kolejnych latach most był kilkakrotnie niszczony i odbudowywany. W czasie pierwszej wojny światowej, w 1915 roku, most odbudowało wojsko rosyjskie, ale w tym samym roku został on zniszczony przez wojsko niemieckie. Waniewo w czasie wojen ulegało znacznym zniszczeniom, do dzisiaj zachował się szesnastowieczny układ urbanistyczny.
    Kępa krzewów w pobliżu istniejącego punktu widokowego to miejsce, gdzie znajdowało się grodzisko i gdzie zlokalizowany był zamek. W latach 2009 i 2014 prowadzono tu badania archeologiczne, podczas których natrafiono między innymi na fragmenty bruku, cegieł, naczynia gliniane i kafle z pieców. Oto kilka zdjęć z tej jesiennej wyprawy przy pięknej słonecznej pogodzie. 

Wyruszamy ze Śliwna

Pierwszy taras widokowy - za mną Śliwno

Kładka na bagnach Narwi ma 1050 metrów długości

Kładka pełna niespodzianek i pięknych widoków

Mniej więcej po środku bagien

Na tej kępie krzewów po prawej zlokalizowany był zamek

Przed nami Waniewo

Kościół pod wezwaniem NMP w Waniewie

Jeden z kilku punktów widokowych

To był ważny punkt przeprawy na szlaku wiodącym z Mazowsza na Litwę

Słońce, rześkie powietrze i ocean suchych traw

Pływające platformy łączą kładki

Świetna przygoda

Rowerem też można się przeprawić przez Narew

Kolejny punkt widokowy

Waniewo

Tablice na ścieżce edukacyjnej

Gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych

Gatunek średniego ptaka wędrownego z rodziny mewowatych

Pora wracać do Śliwna

Wrócimy tu latem

Jeszcze jedno spojrzenie na Waniewo

Na wieży widokowej w jesiennym słońcu

Ja i Jego cień

Dobijamy do brzegu w Śliwnie

    Dzisiaj, z Kurowa pojedziemy najpierw do Kruszewa, a później do Śliwna i stamtąd przeprawimy się kładką i pływającymi platformami do Waniewa.
     Jak wspomniałam w Kruszewie byliśmy zimą. Chcieliśmy wtedy wejść do Wieży Kruszewo, ale była zamknięta kliknij tutaj.

    Latem wieża widokowa jest ogólnie dostępna, otwarta na oścież brama zaprasza gości do środka. Za wstęp do obiektu, mającego w ofercie także noclegi, zapłaciliśmy dziesięć złotych. Porozmawialiśmy również z gospodarzami tej niepospolitej atrakcji turystycznej. Gdyby ktoś chciał więcej informacji na temat tej okolicy to polecam film Gawędy Podlaskie: Moje Kruszewo - opowiada Grzegorz Krysiewicz, właściciel Wieży Kruszewo.

    Do Śliwna z Kruszewa to zaledwie kilka minut jazdy autem. Warto tam pojechać chociażby na krótki spacer po łąkach brzegiem Narwi, a później przyjrzeć się turystom przeprawiającym się na drugi brzeg rzeki. Sam początek przeprawy, w czasie kiedy my tam dotarliśmy, był dość trudny ze względu na bardzo niski poziom wody, co komplikowało zejście na platformę łączącą brzeg z kładką.

     Pojechaliśmy też do leżącego na Narwią Tykocina, w którym byliśmy wiele razy kliknij tutaj i tutaj, żeby zobaczyć kościół po remoncie i synagogę w nowej szacie, o której obszernie pisałam tutaj.

    Na tykocińskim rynku nie było aż tak tłoczno, bo znaleźliśmy miejsce na parkingu naprzeciwko kościoła Świętej Trójcy.

    Niespiesznie, przyglądając się zabudowie poszliśmy w kierunku świątyni, wokół której na metalowych stojakach ustawiono tablice z informacjami dotyczącymi miasta i zabytków. Prezentowano na nich nowe oblicze Tykocina - europejskie wzorce i tradycje, późniejsze dzieje miasta, kościół - serce miasta i przestrzeni rynku, mistrzów dłuta rzeźbiarza królewskiego i magnackiego - Johanna Chrysostomusa Redlera i Pierre’a Coudrey’a, polichromie - symbolikę wiary w dwóch epokach, ołtarze - sztukę imitacji, artystę baroku - Szymona Czechowicza, kryptę dziedziców i inne zabytki.

     Nie omieszkaliśmy też wejść na most przerzucony przez rzekę Narew.