Jesteśmy piękni...

Jesteśmy piękni Twoim pięknem Panie.
Ty otwierasz nasze oczy, na piękno Twoje Panie.
Ty otwierasz nasze oczy, Panie.
Ty otwierasz nasze oczy, na piękno Twoje Panie.
Ty otwierasz nasze oczy, Panie, na Twoje piękno…

… wyśpiewała Agnieszka swojej siostrze Elżbiecie i jej oblubieńcowi Konradowi podczas ceremonii zaślubin, 5 lipca, w kościele NMP Królowej Polski w Supraślu. Słowa pochodzą z drugiej części Tryptyku Rzymskiego Jana Pawła II, do których muzykę napisał Piotr Pałka. 

    Ale najpierw wyjaśnienie, dlaczego uczestniczyłam w sakramencie małżeństwa tej Młodej Pary. Elżbieta, podobnie jak ja i kilkoro innych osób należy do chóru od momentu jego powstania, z tym że ja od dwóch i pół roku jestem biernym członkiem i swoją obecnością zaznaczam tylko ważniejsze wydarzenia w istnieniu tej wspaniałej supraskiej społeczności założonej przez Janusza Fidziukiewicza.

    Elżbieta jest nie tylko ważna dla mnie, ważna jest także dla wszystkich dawnych i nowych członków zespołu, a także ważna dla członków Ochotniczej Straży Pożarnej, do której należy od wielu lat i pełni w niej ważną funkcję. Stąd też pomysł orszaku ślubnego z wozem strażackim na czele, specjalnie oznakowanym i przygotowanym na tę okazję.

    Chórzyści i orkiestra spotkali się wcześniej, w pobliżu domu Panny Młodej, ażeby od momentu wyjścia towarzyszyć jej do kościoła i utworzyć kolorową przeszkodę na wylocie z ulicy Wróblej. To było bardzo miłe widzieć Elę wysiadającą i wsiadającą do samochodu strażackiego z napisem NOWOŻEŃCY, wypucowanego i lśniącego czystością, udekorowanego kolorowymi wiankami i wstążkami.
    Zaznaczę, że tego dnia od samego rana padało i chyba każdy modlił się o pogodę dla Młodej Pary, bo ta zdecydowanie poprawiła się i spoza ciężkich chmur wyjrzało słońce i ogrzało powietrze.

    Przed ceremonią zaślubin, chór wystąpił z krótkim koncertem. Nie wchodząc w kadr zawodowym fotografom zdjęcia robiłam z empory nadwieszonej nad głównym wejściem świątyni. 

    Na ślub przyjechał także ksiądz Grzegorz były wikariusz supraskiej parafii,  obecny proboszcz parafii w Lipinie.

    Ceremonię, tak jak wspomniałam na początku, rozpoczęła pieśń Jesteśmy piękni Twoim pięknem Panie.

Niechaj miłość Twa, jak potężna fala,
spłynie tu przez łaski Twej zdrój, Chryste dotknij mnie. 

  

Chlebie najcichszy, otul mnie swym milczeniem
ukryj mnie w swojej bieli, wchłoń moją ciemność.

      Wzruszającą do łez, była końcowa modlitwa Pani Młodej, która w podziękowaniu za dar miłości zaśpiewała Ave Maryja. 

    Życzeń od zaproszonych gości nie było końca. 

    Ponieważ przyjęcie weselne odbywało się w mojej okolicy, postanowiłam i ja ustawić przeszkodę na trasie przejazdu, pod moim domem. Na Młodą Parę czekałam trzydzieści pięć minut. Nie był to jakiś specjalny wyczyn, lecz dobra zabawa, bowiem siedząc na stołeczku zapewniałam przechodniów - zdumionych pensjonariuszy szpitala sanatoryjnego, że niczego nie sprzedaję, ot tak sobie siedzę dla zabawy.

    Wieczorem chórzyści wznieśli toast za zdrowie i szczęście Młodej Pary.

    To miłość właśnie sprawia, że człowiek urzeczywistnia siebie przez bezinteresowny dar z siebie. Miłość bowiem jest dawaniem i przyjmowaniem daru. Nie można jej kupować ani sprzedawać. Można się nią tylko wzajemnie obdarowywać.  /Jan Paweł II List do rodzin 1994/
 
Supraśl, 5 lipca 2019 roku