Zamek Krzyżacki i legenda Białej Damy w Rynie

    Malownicza droga ze Świętej Lipki do Rynu, w połowie trasy, wiodła wzdłuż jezior polodowcowych tak zwanych rynnowych, długich, wąskich, krętych, głębokich i o stromych brzegach. Rynny takie tworzyły się zwykle pod lądolodem lub przed czołem lodowca, w wyniku erozji płynących pod lodem rzek lub w wyniku erozji glacjalnej.

    Najpierw jezioro Dejnowo w linii północ-południe połączone rzeką Dajną z jeziorem Kiersztanowskim, później znowu rzeka Dajna i jezioro Juno o długości niespełna siedmiu kilometrów i maksymalnej szerokości tysiąca dwustu metrów. Przyjemne uczucie, kiedy jedzie się drogą lokalną i raz po jej jednej stronie a raz po drugiej, ma się wspaniały widok na jeziora ciągnące się kilometrami, przypominające raczej rzeki płynące w głębokiej szerokiej rynnie o nierównych i wysokich brzegach.
    Zatrzymaliśmy się mniej więcej w połowie długości jeziora Juno i weszliśmy na szczyt niewielkiego wzgórza żeby zrobić kilka zdjęć tej mazurskiej krainie Pojezierza Mrągowskiego.
    - Piękna, prawda?!  

    Kolację zafundowaliśmy sobie w Rynie w Gościńcu Ryński Młyn - znakomita lokalizacja zaskakująca wystrojem wnętrza i smakiem potraw przygotowywanych w oparciu o tradycyjne receptury.
    Dla strudzonych podróżą gości, na poddaszu zabytkowego Młyna, przygotowano pokoje z widokiem na jezioro Ryńskie, zaś w sklepie Smaki Mazur, na piętrze budynku, można zaopatrzyć się w dwukilogramowy sękacz własnej produkcji, zestawy upominkowe, wędzone ryby, takie jak sielawa, sum, pstrąg, sieja, oraz miody, alkohole - wino ryńskie, wzmacniające nalewki, piwo regionalne i podpiwek, również marynaty i inne. 

    Przed dalszą podróżą nadmiar kalorii traciliśmy na spacerze wokół czternastowiecznego dawnego zamku krzyżackiego, obecnie czterogwiazdkowy hotel.
    Według legendy zaczerpniętej ze strony http://www.zamekryn.pl/zamek-ryn/historia/
    po Zamku w Rynie przechadza się przynoszący szczęście dobry duch Białej Damy. To podobno Anna - żona litewskiego księcia Witolda, którego celem - dzięki sprzymierzonym zeń Krzyżakom - było zdobycie korony Litwy. Z tego względu wielokrotnie odwiedzał zamek w Rynie, by ustalić zasady sojuszu, i przed samą bitwą Grunwaldzką, zobowiązać się do przejścia na stronę Krzyżaków, czego gwarancją mieli być zatrzymani na Zamku księżna Anna i jej dzieci. Jak pokazała historia, Witold nie zdradził Jagiełły, więc w ramach zemsty jego rodzinę zamurowano w zamkowych piwnicach. Od tego czasu, kiedy nad Zamkiem zapada zmrok, w księżycowej poświacie, po komnatach przechadza się duch białej damy. Wśród mieszkańców Rynu krążą również niesamowite opowieści o tajemniczych lochach, łączących zamek z kryptą nieistniejącego już kościoła i pobliskim cmentarzem. Przy odrobinie szczęścia prawdziwość owych opowieści można sprawdzić osobiście. 

  Ryn, 20 sierpnia 2017 roku