Pamiętajcie o ogrodach ... w żar epoki nie użyczy wam chłodu żaden schron, żaden beton…

     Na dobrym rymie wszystko się trzymie, poezjo jak masz na imię…
                                                                                              /Jonasz Kofta/

     Postępując zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i oficjalnymi zaleceniami związanymi z epidemią COVID-19, zostaję w domu aby zminimalizować zagrożenie dla siebie i moich bliskich. Nie jest to dla mnie jakiś wielki wyczyn, czy wyrzeczenie, bowiem z wielką pasją, od wielu lat - w lipcu minie dziewięć - tworzę bloga, swój własny świat - Naprzeciw SZCZĘŚCIU. I chociaż wielogodzinne siedzenie przed komputerem ma nie najlepszy wpływ na moją kondycje fizyczną, to wciąż uparcie przeglądam i przerabiam materiał zebrany podczas moich wycieczek - tysiące zdjęć, tysiące informacji, i dodaję nowe.
    Dużo też czasu, przy sprzyjającej pogodzie, spędzam w ogrodzie, urządzając na nowo jego zakątki.

    W ubiegłym roku posadziłam sporo różnych kwiatów, które jeszcze późną jesienią cieszyły oczy. Było to możliwe dzięki mężowi, który wykonywał najcięższe prace ziemne, a także inne związane z naprawą wyposażenia ogrodu albo wymianą na nowe. W ubiegłym roku postawiliśmy też tunel foliowy, w szczególności pod uprawę pomidorów.

    W poprzednim poście tutaj pokazałam moją rabatkę urządzoną tarasowo na zboczu wzniesienia, dzisiaj dodam bratki, których przez wiele lat nie było w moim ogrodzie, a właściwe były, ale te polne zwane fiołkiem trójbarwnym. 

    Na okazję dzisiejszego wpisu przypomniałam sobie popularną swego czasu piosenkę Jonasza Kofty (1942-1988) Pamiętajcie o ogrodach, do której muzykę napisał Jan Pietrzak, a wykonywało ją wielu polskich piosenkarzy między innymi Marek Grechuta (Opole 1977). 

    Dla miłośników bratków kilka zdjęć i fragment wiersza Kwiaty polskie Juliana Tuwima:

Jak wypalane w aksamicie
Serduszka, w barwach pawiookie,
Bratki, z ciem nocnych konwertyci,
Kucnęły pęczkiem pod róż bokiem.
Gdy się im przyjrzysz, zauważysz
Upiorkowaty wyraz twarzy,
Usłyszysz kazirodcze szepty,  
Jak bratek uwiódł kwietną siostrę... 

Dla wszystkich tych którzy lubią śpiewać i czasami nie wiedzą jak zapełnić czas proponuję wspólne śpiewanie, może z Jonaszem Koftą:

Pamiętajcie o ogrodach [Jonasz Kofta]

Bluszczem ku oknom
Kwiatem w samotność
Poszumem traw
Drzewem, co stoi -
Uspokojenie
Wśród tylu spraw

Pamiętajcie o ogrodach -
Przecież stamtąd przyszliście
W żar epoki użyczą wam chłodu
Tylko drzewa, tylko liście

Pamiętajcie o ogrodach -
Czy tak trudno być poetą?
W żar epoki nie użyczy wam chłodu
Żaden schron, żaden beton

Kroplą pamięci
Nicią pajęczą
Zapachem bzu
Wiesz już na pewno
Świeżością rzewną
To właśnie tu

Pamiętajcie o ogrodach -
Przecież stamtąd przyszliście
W żar epoki użyczą wam chłodu
Tylko drzewa, tylko liście

Pamiętajcie o ogrodach -
Czy tak trudno być poetą?
W żar epoki nie użyczy wam chłodu
Żaden schron, żaden beton

I dokąd uciec
W za ciasnym bucie
Gdy twardy bruk?
Są gdzieś daleko
Przejrzyste rzeki
I mamy dwudziesty wiek

Pamiętajcie o ogrodach -
Przecież stamtąd przyszliście
W żar epoki użyczą wam chłodu
Tylko drzewa, tylko liście

Pamiętajcie o ogrodach -
Czy tak trudno być poetą?
W żar epoki nie użyczy wam chłodu
Żaden schron, żaden beton