Urodziny, czyli rzecz o Rybach

     Zima w tym roku nie była mi łaskawa więc nie chcę już o niej pisać. Wolno wychodzę ze stanu hibernacji i pomału moje procesy życiowe nabierają rozpędu. Budzę się z nadzieją, że słońca będzie coraz więcej i więcej.
 

     Jestem panną marcową i chociaż ludzie powiadają, że źle się w marcu urodzić, bo trudno takiemu dogodzić, to ja lubię ten miesiąc, którego nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy Martius, czyli miesiąc Marsa. Myślę, że w przytoczonym przysłowiu jest trochę racji. Ten, kto pierwszy to powiedział, zapewne był dobrym obserwatorem nie tylko ludzi, ale i zjawisk zachodzących w przyrodzie.
 

     Już początek marca zapowiada ogromne zmiany. Ciepłe wiatry osuszają pola i lasy przygotowując je do nowego życia, smagają białe lica ludzi, a te nabierają wiośnianych rumieńców i są jakby radośniejsze, żywsze, skore do harców. 

     Ryby, dwunasty i ostatni gwiazdozbiór zodiaku symbolizuje koniec drogi Słońca i miejsce gdzie rozpoczyna się nowy cykl wydarzeń. Ryby kojarzone były ze zniszczeniem i narodzeniem a tym samym z wszelkimi formami mesjańskiego odrodzenia. 

     O ludziach urodzonych pod znakiem Ryb mówi się, że mają niezawodną intuicję i instynkt, że są ofiarne i gotowe do wielkiego  poświęcenia, czasem wręcz zapominają o sobie. Są obdarzone ogromną twórczą wyobraźnią, którą mogą wykorzystać we wszelkich dziedzinach sztuki.  

     Kobieta Ryba to typ zwiewnej nimfy, rusałki, oddanej, kochającej, zdolnej do poświęceń aż do zatracenia samej siebie, wrażliwej zarówno na cudzą krzywdę jak i na krytykę siebie, z psychiką niestety zbyt delikatną na konfrontację z twardą rzeczywistością, często odbieraną jako zbyt brutalną, od której Ryby uciekają w iluzje lub nałogi. Pozbawione siły przebicia i umiejętności walki o swoje sprawy, potrafią jednak odnosić ogromne sukcesy w dziedzinach, w których mogą wyrażać swoje emocje i wykorzystać intuicję…

Nieodgadniona...

Niezdecydowana...

Romantyczna...

Miłująca naturę...

Naiwna...

Wytrwała...

      Planetą Ryb jest Neptun, obiekt mało znany o nie rozpoznanej bliżej energii. Astrologowie uważają, że oddziałuje on na podświadomość i instynkty swoich podopiecznych, u których przeważają zdecydowanie sprawy ducha nad materialnymi. Ryby przejawiają wszechstronność zainteresowań, ofiarność i zachowawczość. Wpływ Neptuna trwa przez całe życie i jest on zarówno korzystny, jak i negatywny. Rozwija wyobraźnię, intuicję, romantyzm, ale również nadwrażliwość, słabą wolę, skłonność do nałogów, chaotyczność w działaniu, brak zdecydowania i logiki.
 
      Nie skłamię, kiedy napiszę, że charakterystyka osób spod znaku Ryb jest mi bliska. Prawdą jest, że należę do trygonu wodnego, który łączy znaki żywiołu wody takie jak Rak, Skorpion i Ryby. W wodzie czuję się jak ryba, a na lądzie…?
      Symbolem tego znaku są dwie ryby o głowach zwróconych w przeciwnych kierunkach. Czy kryje się w nim częściowa odpowiedź dotycząca dwoistości, niezdecydowania i chwiejności charakteru osób urodzonych pod tym znakiem? Jedna Ryba chce popłynąć w określonym kierunku, druga zaś ją hamuje i ciągnie w przeciwną stronę. Zrozumieć Rybę potrafi chyba tylko ona sama.

Dwoistość to, czy niezdecydowanie...?

Francja - Paryż - Porte Dorée - Aquarium tropical

      Nie będę pisać o pozytywnych i negatywnych cechach tego znaku, przytoczę jedynie charakterystykę Ryb urodzonych w drugiej dekadzie, a mianowicie między drugim a jedenastym marca, czyli moją.

      Urodzeni w drugiej dekadzie są pod dodatkowym wpływem Jowisza, który inspiruje Ryby do podnoszenia swego poziomu umysłowego. Osoby z tego okresu znacznie się różnią od poprzedników. Są lepiej zorganizowane, działają bardziej planowo, właściwiej oceniają rzeczywistość. W pracy zawodowej przejawiają duże zdolności organizacyjne, aczkolwiek wolą przedsięwzięcia na mniejszą skalę. W pracy społecznej są niezwykle cenione za swą opiekuńczość i życzliwość. Ludzi traktują serdecznie i po przyjacielsku. Mają duże zdolności w zdobywaniu kwalifikacji zawodowych, nauce języków obcych oraz w dziedzinach artystycznych. Pomaga im w tym wrodzona intuicja, którą najczęściej się kierują. Ona to podpowiada im, kto jest dla nich odpowiednim partnerem lub towarzyszem życia, ostrzega przed niebezpieczeństwem i złymi ludźmi. U Ryb z tej dekady często emocje górują nad racjonalnymi przesłankami. Ich stan psychiczny przechodzi z jednej skrajności w drugą…

     W drugiej dekadzie, a konkretnie tak jak ja czwartego marca, urodzili się między innymi: 

Blanka Kastylijska - królowa Francji, żona Ludwika VIII Lwa, święta
Narcyza Żmichowska - polska pisarka

Kazimierz Jagiellończyk - święty, polski królewicz, patron Litwy i Korony 

Antonio Vivaldi - kompozytor
Ryszard Kapuściński - polski reportażysta, dziennikarz i publicysta

     Urok pani Ryby jest dość osobliwy. Ciepła, pociągająca i romantyczna, doskonała pani domu, dobra żona i matka, w otoczeniu najbliższych przejawia ogromną aktywność i inwencję. Potrafi poświęcać się dla rodziny, ale w zamian oczekuje dobrego słowa, bo czułości potrzebuje przez cały czas. Jest to jej tak potrzebne do życia, jak rybie woda. Nie jest materialistką, lecz do spokojnego życia niezbędne jej jest bezpieczeństwo bytowe. Interesuje się sytuacją finansową małżonka, ale nie z chęci posiadania, lecz z troski o zapewnienie godnych warunków życia sobie i dzieciom. W swoich marzeniach pani Ryba, mała, niezaradna, zdana na czułą opiekę mężczyzny, w rzeczywistości znakomicie sobie radzi i z romantycznej rybki potrafi przemienić się w nadobną kotkę z ostrymi pazurkami…

     Ciekawostką są analizy związków między poszczególnymi znakami. I tak na przykład związek marzycielskiej Ryby z bardzo konkretnym Bykiem (spod takiego znaku jest mój mąż) jest bardzo udany, jako że Byk wykazuje dużą cierpliwość, aby w spokoju znosić niekonwencjonalne zachowanie Ryby…

Byk należy do trygonu ziemskiego, który symbolizuje materializm i racjonalizm...

Jest stały w uczuciach...

Na ogół cierpliwy i zrównoważony...

Bywa zazdrosny...

Ma praktyczny stosunek do życia...

Uparty i impulsywny...

Lubi regularny tryb życia...

Najlepiej czuje się w domu...

Nie przepada za podróżami...

Najlepiej jak ma wszystko w zasięgu ręki

Ziemia i woda, dwa różne ale bliskie sobie żywioły...

Żyć bez siebie nie mogą...

Byk i Ryba

     Jaka jestem w rzeczywistości?
     Z pewnością stali Czytelnicy Naprzeciw SZCZĘŚCIU odpowiedzą na to pytanie.

      Obchodzenie urodzin wywodzi się z religii starożytnego Rzymu. Jest to święto ku czci Geniusza, półboskiej, śmiertelnej istoty, która obdarza mężczyznę płodnością, kieruje jego losem, przynosi szczęście,  rodzi się wraz z nim.  Przedstawiany pod postacią węża, zwierzęcia charakterystycznego dla  świata podziemnego, geniusz symbolizuje u Rzymian siłę duchową i życiową zwykłych ludzi, cesarzy (geniusz cesarza) i bogów (geniusz Jowisza). Każdemu mężczyźnie towarzyszy jego osobisty geniusz, od urodzenia do samej śmierci, czuwając nad wszystkimi jego czynami.

     Żeńskim odpowiednikiem jest Junona, także  półboska, śmiertelna istota. Imię Junony - Iuno,  ma prawdopodobnie ten sam rdzeń co imię Jowisza - Jupiter. Jowisz był królem niebios i bogów. Junonę zaś, jego małżonkę, czczono w Rzymie jako królową. Była opiekunką kobiet, towarzyszyła im przez całe życie, od urodzenia do śmierci, pełniła rolę jakby podwójnego bóstwa. Każda kobieta posiadała swoją junonę, tak jak każdy mężczyzna swojego geniusza. Nosiła przydomek właściwy dla każdego etapu życia rodzinnego. W czasie zawierania związku małżeńskiego nosiła miano Iuno Iuga, kiedy o pomoc prosiły ją kobiety rodzące zwała się Iuno Lucina. Pod jej opiekę oddawano też przychodzące na świat dzieci. W większym bowiem stopniu niż boginią mężatek  Junona była najwyższą opiekunką matek rodziny jako Iuno Matronalis. 
     Razem z Jowiszem i Minerwą tworzyła także triadę kapitolińską, która strzegła państwa rzymskiego i zapewniała mu trwałość. Nie tak ważna jak grecka Hera, z którą była utożsamiana, lecz bliższa od tamtej śmiertelnym, rzymska Junona wyrażała przede wszystkim potęgę kobiecej płodności.   
    Chrześcijanie początkowo tępili obchodzenie urodzin, jako że jest to pogańskie święto. Chrześcijańskim zamiennikiem są imieniny, święto ku czci chrzestnego patrona.

Zaczerpnięte z internetu, miedzy innymi od Krystiana Spilaszka http://krystian.homelinux.org/testy/znaki/ryba.php

Linki do postów urodzinowych
Moje 65-te 
Urodzinowe echa
Cape Greko – cypryjski bezmiar błękitu na urodziny
Z okazji urodzin – mój cień, czyli podróż do wnętrza siebie
Urodziny 2014
Urodziny, czyli rzecz o Rybach
Wszyscy gdzieś się pochowali