Buncrana, Crana, Swan Park, Harry Percival Swan i odrobina historii

cd    Fort Dunree, Malin Head, Carndonagh, nie były jedynymi atrakcjami czwartego dnia mojego pobytu w Irlandii.  Kiedy wracaliśmy do Buncrany padał deszcz. Jednak zmienna pogoda, tak charakterystyczna dla Zielonej Wyspy, nie zniechęciła mnie do wyjścia z domu w sobotnie dość późne popołudnie. Jeszcze tego samego tak dobrze rozpoczętego dnia postanowiłam zobaczyć Swan Park, prawdziwą przyrodniczą perełkę Buncrany.
    Ale zanim opowiem o parku zatrzymam się na samej nazwie miasta. Otóż składa się ona z dwóch wyrazów Bun i Crana - irlandzka Bhun Crannacha, co osobiście przetłumaczyłabym z biegiem Crany, jako że Crana to nazwa rzeki, a bhun oznacza poniżej, niżej...
    Crana to nie jedyne wody wyznaczające granicę miasta. Od południa oblewa je rzeka Owenkillew, a od zachodu zatoka Lough Swilly.
    Zapewniam, że ta pierwsza i trzecia są warte czasu, nawet w niepogodę.
    Do parku szłam cały czas ulicą Cockhill Road po prawej mając Cranę. Rzeka czasami ginęła gdzieś w zaroślach, ale na długości około pół kilometra przed parkiem biegła przy samej drodze. Nie mogłam się nadziwić jej pięknem i nie zważając na przelotny deszcz robiłam zdjęcia.
    W pewnym momencie musiałam przeprawić się na drugi jej brzeg. Skręciłam w ulicę Westbrook i po chwili znalazłam się w romantycznej scenerii na jednoprzęsłowym kamiennym Moście Wilsona, gdzie urzeczona kaskadowym biegiem rzeki wciśniętej w kamienne koryto z wysokimi brzegami wciąż robiłam zdjęcia.
    Po prawej stronie tuż za mostem, w ogrodzie o powierzchni pięciu hektarów stał gustownie odnowiony, trzygwiazdkowy pensjonat Westbrook House. Zarówno dom jak i most zaprojektował i wybudował w tysiąc osiemset siódmym roku Judge Wilson. Polecam stronę Mary Margaret Grant ze zdjęciami tego miejsca jak również stronę hotelu.
     Po lewej zaś, otwarta na oścież, kuta metalowa brama zapraszała do wejścia na teren Swan Park, który to w kwietniu tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego piątego roku Harry Percival Swan - lokalny antykwariusz, podróżnik, historyk i pisarz, przekazał mieszkańcom Buncrany.
    W czasach wiktoriańskich na wartkich wodach rzeki pracowały młyny, którymi zarządzali przemysłowcy Wilson, Alexander, Richardson i inni. Dzięki młynom rozwijał się przemysł bawełniany.
    W tysiąc dziewięćset piątym roku w młynie Swan Mill zainstalowano generator elektryczny, który zamieniał energię wodną w energię elektryczną i dostarczał ją mieszkańcom miasta aż do tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego czwartego, kiedy to Buncrana została objęta programem elektryfikacji...
    Oprócz gruntów, Harry Percival Swan zapisał mieszkańcom swoją bezcenną kolekcję antyków, między innymi klasyczne greckie i etruskie wazy, chińskie figurki z kości słoniowej, antyki irlandzkie, srebra, szkła, przyrządy do mierzenia czasu, ceramikę, monety, medale, obrazy, meble, a także broń wojskową i inne.
    W rok po jego śmierci, dwa tysiące pięćset sztuk antyków trafiło do podziemi Irlandzkiego Muzeum Narodowego w Dublinie, a tysiąc sztuk innych artefaktów pozostało u wdowej po Percivalu.
    W dwa tysiące jedenastym roku dr Adrian Grant  z West Inishowen History and Heritage, na spotkaniu w Bibliotece Buncrany powiedział, że kolekcja powinna być ogólnodostępna i wrócić z powrotem do miasta. Twierdził, że Harry Percival Swan życzył sobie aby jego cenne historycznie zbiory znalazły się właśnie tu lub przynajmniej w Hrabstwie Donegal, a do Dublina trafiły z braku odpowiedniego miejsca do ich eksponowania.
    Od czasu do czasu część kolekcji prezentowana była w County Museum w Letterkenny.
    Podczas spotkania zastanawiano się, czy warto stworzyć warunki dla zgromadzenia antyków w jednym miejscu i wybudować małe muzeum, i czy takie przedsięwzięcie realizowane z funduszy publicznych będzie rentowne w przyszłości.
    Turystyka w Hrabstwie Donegal nie jest tak popularna jak w innych regionach Irlandii. Czy to dobrze, czy to źle, czas pokaże.
    Wracajmy do parku, którego największym skarbem jest rzeka Crana, kończąca swój bieg w zatoce Lough Swilly. Ale zanim ostatecznie połączy się z jej wodami, przepływa  już dość leniwie pod sześcioprzęsłowym kamiennym mostem Castle Bridge.
    Most o długości sześćdziesięciu jeden metrów łączy się z zamkiem Buncrana Castle, jednym z pierwszych i największych dworów na Półwyspie Inishowen, wzniesionym w tysiąc siedemset osiemnastym roku przez George'a  Vaughan'a, który także poprzez budowę mostu przeniósł miasto na drugi brzeg i wytyczył nową główną ulicę Main Street.
    Materiał do budowy zamku pochodził w większości z sąsiedniej twierdzy O'Doherty Keep, której dwa pierwsze poziomy zbudowane zostały w tysiąc trzysta trzydziestym trzecim roku, a kolejny trzeci poziom w tysiąc sześćset drugim. Sześć lat później twierdza została spalona przez Anglików w odwecie za bunt jednego z ostatnich celtyckich wodzów, lorda Inishowen Cahir'a O'Doherty. O'Doherty zginął, a skonfiskowane ziemie przejął angielski baron Arthur Chichester, który wkrótce przeniósł się do Belfastu, do nowo wybudowanego przez siebie zamku. Za zasługi w rozwoju miasta otrzymał tytuł barona Chichester of Belfast. Na zagarnięte włości O'Doherty'ch, w tysiąc sześćset piętnastym roku sprowadził się wraz z rodziną kapitan Henry Vaughan.
    Po obu stronach Crany urządzono ogrody, w których zgromadzono wiele gatunków roślin. Spacerując po parku warto rozglądać się na wszystkie strony i patrzeć też pod nogi, bowiem na ścieżkach wmontowano tabliczki kamienne z nazwami roślin. Jest tutaj także zakątek motyli, zakątek bajkowy z tajemniczymi drzwiczkami zainstalowanymi w wiekowych drzewach i coś, co widziałam pierwszy raz w życiu - małe budki na drewnianych słupkach z przeszklonymi drzwiczkami, w których umieszczono książki - rodzaj biblioteczek - gdzie można je sobie wypożyczać do czytania. Takie budki widziałam także później przy ścieżkach nad zatoką Lough Swilly.
    Zastanawiałam się na genialnością pomysłu i już myślałam, czy by takich budek nie postawiać na bulwarach spacerowych biegnących wzdłuż rzeki Supraśl...
    Zapraszam na prezentację zdjęć z Swan Park. Zatokę Lough Swilly pokażę innym razem. 

          Crana przed wejściem na Most Wilsona przy Cockhill Road

                                Crana widziana z Mostu Wilsona
     i fragment ogrodu należącego do pensjonatu Westbrook House

              Wejście do Swan Park i Most Wilsona od strony parku

                                                     Swan Park

                                               Most Castle Bridge

                                      Ruiny twierdzy O'Doherty Keep

 

      Widok z mostu na rzekę Cranę i jej ujście do zatoki Lough Swilly, 
                                       Buncrana Castle i Ned's Point

cdn