Poranek w Acqui Terme

... cd

    Acqui Terme to niezwykle malownicza miejscowość w północno – zachodnich Włoszech. Zatrzymałam się tam w Hotelu Albergo Rondo tylko na jedną noc w drodze z Genui do Mediolanu i…, zachowałam się jak stereotypowa turystyczna Japonka, która dopiero wie, jak jej się udały wakacje, gdy po powrocie z podróży przejrzy zdjęcia – zdanie to zapożyczyłam od Małgosi – toskańskiej blogerki.

    I..., już wyjaśniam, dlaczego. Otóż, Acqui Terme zwiedziłam w wielkim pośpiechu przed śniadaniem i sama byłam zdumiona, co człowiek może zrobić w przeciągu kilkudziesięciu minut. Z hotelu wyszłam kwadrans po godzinie szóstej i wróciłam gdzieś około siódmej trzydzieści pięć i gdybym wiedziała, że jest to tak piękna miejscowość uzdrowiskowa, to zapewne wyszłabym dużo wcześniej z hotelu, jako że i tak spać nie mogłam, bo właśnie tego dnia miało się spełnić moje marzenie – jechałam do Mediolanu – miasta, które już od dawna zalegało w mojej głowie.

    Hotel Albergo Rondo znajdował się raczej na obrzeżach, obok innych baz hotelowych i wielkiej odkrytej pływalni. Długa ulica Corso Bagni wiodła przez most aż do centrum miasta. Zatrzymałam się chwilę na moście, żeby zapisać w pamięci 

i mojej, i mojego aparatu, dolinę rzeki Bormidy i pozostałości rzymskiego akweduktu. Na drugim brzegu rzeki, do Corso Bagni przylegała aleja spacerowa Giacomo Piola, przy której obficie kwitły drzewa owocowe. Ranek 22 marca - drugi dzień wiosny - był rześki i zapowiadał piękny słoneczny dzień, przynajmniej takie odniosłam wrażenie. Nie wiedziałam, dokąd idę i co zobaczę, ale po drodze mijałam coraz to ciekawsze budynki i nie patrzyłam już na zegarek, tylko przyśpieszyłam kroku, żeby intuicyjnie odnaleźć cel wędrówki. Ulice były wyludnione, miasto powoli bez pośpiechu budziło się ze snu...

    Pod koniec dziewiętnastego wieku Giovanni Ceruti zaprojektował w centrum miasteczka, liczącego niespełna dwadzieścia jeden tysięcy mieszkańców, mały marmurowy ośmioboczny pawilon La Bollenta. Bije tam źródło leczniczej wody,
o temperaturze około 75 stopni Celsjusza, bogatej w siarkę, sól, brom i jod. Ponoć wypływa jej w ilości około 560 litrów na minutę…

La Bollenta, inaczej Hot na Piazza della Bollenta

Źródło o temperaturze 74,5 stopnia Celsjusza

     Na największym chyba rondzie wypatrzyłam uroczy zaułek Vicolo della Schiavia prowadzący schodkami pod górę. Moja ciekawość doprowadziła mnie do Katedry Parafialnej pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wybudowanej w dziesiątym, a konsekrowanej w jedenastym wieku przez biskupa Guido. Drzwi były otwarte, jako że o godzinie siódmej trzydzieści rano odprawiano tutaj w dni powszednie msze święte. Było jeszcze bardzo wcześnie, bo kościół był pusty. Zrobiłam oczywiście sporo zdjęć tak jak ta wyżej wspomniana Japonka, ażeby spokojnie w domu móc jeszcze raz obejrzeć je dokładniej. Nie wiem, dlaczego, ale zawsze cieszy mnie fakt, kiedy jestem w kościele sama, jest to dla mnie niewysłowiona przyjemność sytuacji i obcowania z Tym, Który Jest i nie dlatego, że mam możliwość skupienia się na modlitwie - nie. Jest to raczej sposobność wyrzucenia z siebie całego kłębowiska myśli, ale też i nie słowami, tylko całą sobą, poprzez samą obecność... Dziwne?!

Most nad rzeką Bormidą

Pozostałości akweduktu rzymskiego

Dolina rzeki Bormidy i pozostałości akweduktu rzymskiego

Po lewej stronie alei znajduje się duży park

Uliczne spa przy pasażu Giacomo Piola

I tutaj także sama, sama, sama...

Liceo Clasicco i Liceo delle Scienze Umane

Miasto jeszcze śpi a fontanna cicho szemrze

Największe rondo i Grand Hotel Thermes

Poranek w Acqui Terme

Wypatrzyłam zaułek Vicolo della Schiavia po prawej

Intuicyjny cel mojej wyprawy

Romańska fasada i gotycka dzwonnica Katedry Parafialnej

 

Główny portal dzieło Antonio Pilacorte

Msza św. rozpoczyna się o 7:30

Widok z prezbiterium na wejście do świątyni i organy

Kościół na planie krzyża łacińskiego

Ołtarz w prezbiterium

Detale

Malowidła

Szczegóły

Barokowy ołtarz św. Guido

Wychodzę z katedry

Plac Katedralny - Piazza Duomo

Plac Katedralny - Piazza Duomo

Zaułki Acqui Terme

Schodzę w dół - wracam do hotelu

Acqui Terme - po drodze do hotelu

Hotel Albergo Rondo - wróciłam na śniadanie

    Wracałam do hotelu na śniadanie zadowolona, że nie zmarnowałam poranka i zobaczyłam Acqui Terme – miasto uzdrowiskowe sięgające czasów Cesarstwa Rzymskiego. Całe dobrze przefiltrowane, zdrowe i rześkie powietrze, chi, chi, chi..., miałam dla siebie. Czy druga taka okazja się zdarzy?

    Dzień z wolna nabierał ciepłych barw, kiedy jechałam do Mediolanu...

Acqui Terme, 22 marca 2012 roku
cdn...