Pod błękitnym niebem południowej Francji

    
    Miało być o zamkach nad Loarą, a tymczasem wypadła mi kolejna podróż do Francji, tym razem na gorące, skąpane słońcem południe.

    Do Nicei poleciałam 3 września, Embraerem 175, bardzo wygodnym samolotem polskich linii lotniczych LOT, na pokład, którego wejść może osiemdziesięciu dwóch pasażerów. Przyjemna krótka podróż i lądowanie w nowoczesnym, znakomicie zorganizowanym, usytuowanym nad samym morzem Porcie Lotniczym Nicea Lazurowe Wybrzeże (Aéroport Nice Côte d'Azur).  

     Nicę zwiedzałam (tutaj) 6 września 2011 roku, a więc dokładnie pięć lat temu. Dzisiaj, przerywając milczenie na blogu, pokażę lotnisko w Nicei i miejscowości leżące na trasie mojej wycieczki. Szczegółowo zaś zaprezentuję je dopiero po kilku postach opisujących zamki nad Loarą.

    Najpierw Awinion (tutaj), z murami obronnymi, Pałacem Papieskim, katedrą Notre Dame des Doms, słynnym mostem świętego Bénézeta i wieloma innymi zabytkami, których poprzednim razem nie zwiedzałam. 

     Carcassonne i Pont du Gard – te dwa miejsca opisywałam także (tutaj i tutaj).  

    Później stara Tuluza (tutaj) i wizyta w fabryce samolotów Airbus, gdzie powstaje największy pasażerski samolot Airbus A380.   

     Kolejna miejscowość to Saint-Emilion ze słynnym kościołem romańskim wykutym w wapiennej skale, a także jeden z najbardziej znanych rejonów produkcji win ze swoimi winnicami. 

     A jeżeli mowa o winach to i oczywiście wizyta w Bordeaux. 

    Fantastyczna wyprawa statkiem z portu w Arcachon (po zatoce Bassin d'Arcachon) do Ptasiej Wyspy (l'île aux Oiseaux) i wzdłuż wydmy Pilat (dune du Pilat). Spacer po mieście i wspinaczka po gorącym piasku na szczyt wydmy.

     A później Montauban, z etykietą miasta sztuki i historii od 2015 roku. 

     Auvillard od 1994 roku na liście najpiękniejszych wiosek francuskich (plus beaux villages de France). 

     Później Albi, w 2010 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO, które od dawna leżało w moich zamysłach, ze względu na gotycką katedrę pod wezwaniem świętej Cecylii oraz ze względu na Henri de Toulouse-Lautreca, który w Albi się urodził. 

     A po drodze do Montpellier najwyższy w Europie wiadukt Millau (341m). 

    To jeszcze nie wszystko! Zwiedziłam także Aigues-Mortes, z którego wyruszyła szósta i siódma krucjata. Z siódmej, król Francji Ludwik IX, święty, nie powrócił. Z portu w Aigues-Mortes wycieczka statkiem, 21 kilometrów po rozlewiskach Rodanu, krainie zwanej Camargue słynnej z największej na kontynencie kolonii lęgowej flamingów, hodowli byków oraz żyjących tam dziko białych koni.

     Zapomniałabym o Arles z rzymskim amfiteatrem i wieloma innymi zabytkami, o których już wcześniej pisałam (tutaj). 

Marsylia 

     I jeszcze Stare Miasto w Antibes, leżące między Niceą a Cannes, ze wspaniałymi portami jachtowymi, Muzeum Picassa w zamku Grimaldi (Château Grimaldi), wąskimi uliczkami, rynkiem prowansalskim, rynkiem staroci i wieloma innymi atrakcjami. 

     Krótka wizyta w Cannes, o którym także pisałam wcześniej (tutaj). 

   A na koniec Juan-les-Pins, miejscowość wypoczynkowa Lazurowego Wybrzeża i stamtąd wyprawa do kolejnej najpiękniejszej francuskiej wioski (plus beaux villages de France), Moustiers-Sainte-Marie leżącej u podnóża skały, z kaplicą Notre-Dame-de-Beauvoir na jej szczycie.

     Nieopodal Moustiers-Sainte-Marie znajduje się sztuczne jezioro Sainte-Croix (Świętego Krzyża) i kanion rzeki Verdon.  

Bardziej szczegółowy opis tych miejsc zamieszczę później.
 
Francja, 3-12 września 2016 roku